آخرین مطالب
امکانات وب
خوشبختی شاید جایی میان بازی های کودکی،وسط کارتونهای رنگارنگ تلویزیون،لا به لای دفترهای املا و برگه های امتحانی،زیر درخت توت،کنار حوض،روی دوچرخه آبی،جلوی مغازه لوازم التحریر فروشی،توی دستهای پسرک فال فروش یا شاید هم در غلغله و عجله و تب و تاب بزرگ شدن،زودتر بزرگ شدن،گم شد و من ماندم و بزرگسالی و یک دنیا آرزوهای تحقق نیافته و آسمانی که سقفش کوتاه شده بود ولی باز دستم به طاقش نمیرسید و خنده ای که از ته دل نبود و گریه های شبانه و نگرانی برای آینده و فردا و فرداها.کاش می شد یک بار دیگر با کارنامه ای که معدل بیست رویش مثل ستاره می درخشید به خانه برگردم و فکر کنم گوشه کلاهم به ثریا می رسد و برای چیدن خیال واژه...
دعا کنید سال دیگه تابستون بیام بنویسم که تلاشهام نتیجه داده به خیر و خوشی دفاع کردم و مقاله م اکسپت شده و دکترا هم قبول شدم.و گرنه ممکنه بیام بنویسم همه چی خراب شد و دارم تن میدم به اون سرنوشت مسخره ای که دیگران برام می خوان و خداحافظ و در وبلاگو هم تخته کنم و برم که تبدیل بشم به یکی از همون مرده های متحرکی که همیشه ترسیدم ازشون.
از همه خواننده های خاموش و روشن(!) میخوام برام دعا کنین که یه بار دیگه بیام و خبرای خوشمو با شما در میون بذارم که اساسی برام شگون داره.
خیال واژه...هنوز هم با حوصله و دلسوزی به حرفهایم گوش می دهی و راه حل جلو پایم می گذاری.
پ.ن:دلم برای این سری پستها تنگ شده بود!دوری و دلتنگی از عزیزدل باعثش بود.
خیال واژه...نشسته بودم گوشه غارم و با خودم فکر کرده بودم امروز چندمین روز است که به جز سلام و "شب به خیر" و "خواهش میکنم قابلی نداشت" هیچ حرفی با کسی نزده ام.آن هم در شرایطی که با پنج نفر دیگر در یک اتاق دوازده متری زندگی می کردم و خواهی نخواهی صدای نفسهایشان را هم می شنیدم.اتاق ما با همه اتاق های خوابگاه فرق داست.جلو تختهایمان پرده کشیده بودیم تا هرکسی حریم خصوصی خودش را داشته باشد که بتواند توی آن حریم که به وسعت یک تخت بود،تنها باشد."سین" که تخت بالایی من را اشغال کرده بود آدم پر جنب و جوشی بود.وقتی می آمد توی اتاق و می دید همه بیدارند،کسی درس نمی خواند و کسی توی غارش نیست -اسم تختهایمان را غار گذاشته خیال واژه...
ما را در سایت خیال واژه دنبال می کنید
برچسب : غار, نویسنده : khialevajeo بازدید : 144 تاريخ : جمعه 27 مرداد 1396 ساعت: 12:56
یه نفرم یه جا نوشته بود:
همین تویی که الان دچار فروپاشی شدی،یه روزی می رفتی پشت مبل قایم می شدی،سرک می کشیدی، یهو مامانت بلند می گفت: دالییی! و تو غش می کردی از خنده...
چقدر منم،چقدر این نوشته منم...
خیال واژه...
ده فرمان آبی1
پیشقدم بشین و مرام بذارین و اگه دوستتون به نوعی سرش شلوغه و حالی نمی پرسه شما احوالشو بپرسین و برای حفظ دوستیتون تلاش کنین و اگر بازم این روند ادامه دادذخودتونو ناراحت نکنین یه به جهنم از ته دلتون بگین و دیگه آدم حسابش نکنین بیشعور بی معرفتو.حتا بزنین بلاکش کنین.یعنی چی آخه؟
+
تاریخ شنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۶
ساعت 12:11 نویسنده آبی |
خیال واژه...
زندگی موازی
در جهان موازی،دستهایش را گرفته ام و داریم توی غروب یک روز پاییزی قدم می زنیم.باد سردی به صورتم می خورد و برگهای نارنجی و قرمز و زرد لای موهایم گیر می کنند.آسمان حسابی گرفته و خاکستری است و نزدیک است باران بگیرد و من حالم ازین بهتر نمی شود.
+
تاریخ شنبه چهاردهم مرداد ۱۳۹۶
ساعت 22:51 نویسنده آبی |
خیال واژه...
باید چند شب دیگر بگذرد تا یک روز صبح بیدار شوم و ببینم همه چیزهایی که توی این هفت سال لعنتی اتفاق افتاده خواب بوده؟
+
تاریخ دوشنبه بیست و سوم مرداد ۱۳۹۶
ساعت 10:31 نویسنده آبی |
خیال واژه...احساس می کنم دارم وارد بحران بیست و پنج سالگی می شوم.از آن روزهایی که آرزو داشتم بزرگ شوم انگار یک عمر گذشته و حالا دارم به بیست و چهار سالگی التماس می کنم تمام نشود!بحران بیست و پنج سالگی چیزی بود که درست پنج سال پیش،وقتی رفته بودم جلسه دفاع پایان نامه ی یک بنده خدایی،بهش اشاره کرد.گفت از این که بیست و پنج ساله شده خجالت می کشد و من آن روز نمی فهمیدم چرا.حالا،خودم هنوز بیست و پنج سالم نشده دارم خجالت می کشم.از اینکه کلی چیز از دست داده ام و محض رضای خدا هیچ چیز جدیدی به دست نیاورده ام.از این که اهدافم چقدر لگد مال شدند و به هیچ کدام از آرزوهایی که تعدادشان از انگشتان دست تجاوز می کرد هم نرسید خیال واژه...